Serpme

Bilgisayar Mühendisliği seçersem ne denli başarılı ve mutlu olacağımı göreyim diye bu dönem CS 201 ( programlamaya giriş dersi) almaya heveslendim, ama maalesef ne kadar CS okuyan kişiyle konuştuysam, bana sırf bunla hiçbir şeyi anlamayacağımı, mutsuz olcaksam ilerki derslerde açığa çıkacağını söylediler, üzüldüm. Kaldı ki, 2. dönem ekstra ders almak benim için ne kadar mantıklı oldu bilmiyorum çünkü 14 yıllık eğitim-öğretim hayatımda ben her zaman kışın iyi ders çalışan, bahar gelince saldıkça salan, Öss'de bile mayısın ortasından itibaren doğru dürüst ders çalışamayan biri oldum, fresh derslerinin yanında CS neyime. Yine de acele etmemin sebebi, hayatım boyunca yapacağım mesleğe dair doğru kararlar vermek istemem, anlık bi bıkkınlık ya da anlık bi hevesle pişman olcağım bişey yapmak istemiyorum. Hem Bilgisayar Mühendisliği, hem Biyomühendisliğe dair çok fazla hayal kuruyorum, hayatıma dair yapmak istediğim çok fazla şey var, çok fazla yerde çok fazla şey başarmak istiyorum ama nerden başlayacağımı, neyin ucundan tutacağımı bilmiyorum. Hobisini işine, işini hobisine çeviren insanlardan olamayacağımıysa çoktan anladım; benim hayallerim blog yazmakta ya da flüt çalmakta yatmıyor ne yazık ki, flüt hocam bile aşırı yetenekli ve başarılı olduğu halde bence tam olarak hak ettiği yere gelememişken, ben bi 2. oktavda sesi çatlatmamaya bakıyım önce en iyisi.
Neyse, elbette ders şimdilik çok ilgi çekici geldi, ama sürekli ödevlerin ne kadar vakit alcağından bahsedilince yine tereddüt ettim, fakat amfi dersinde sorduğum soruyu hoca beğenince yine heveslendim, sonra bunu abime ve Sina'ya anlattım, ki ikisi de CS mezunu, onlar da beğendi çünkü bilmeden ilerki konularla ilgili bişeye değinmişim, bi daha sevindim. Şimdilik bi başarım olarak soru soruyorum, belki bi gün cevap da veririm heheh.

İlk kodla, yeni doğmuş gibi dünyayı selamlamak, CS'in sevdiğim taraflarından biri

Her ne kadar feminist geçinsem de, konu kadın olunca, seksist ya da küçük gören yorumlara karşı çok hassas ve aşırı tepkili olsam da, maalesef ben de bugüne kadar, kendimi hemcinslerimden soyutlayıp; minicik şeyleri abartan, depresyondan depresyona koşan drama queen'lere "heh, dümdüz kız işte" dedim, kız beyniyle, duygusallığıyla dalga geçtim. Çok acı bir şekilde anladım ki; benim de onlardan pek bir farkım yokmuş. Çünkü istediğin kadar aslını inkar et; 2 X kromozomu yan yana gelmeye görsün, saçmasapan olayları, saçmasapan insanları, saçmasapan ihtimalleri kafaya takmak eksik olmuyormuş. Resmen can sıkıntısından kendime sinir olacak şeyler yaratabiliyorum ve bunu Atakan'a anlattığımda "Çok normal, çünkü kızsın. Bi kıza göre az bile duygusalsın, ama yine de kızsın" dedi. Ve maalesef Atakan haklıydı. Üstelik benim kendi sorunlarım da minicik şeyler; hani vücudunda ufak bi acı olduğunda onu yoğun hissedersin, sonra daha yoğunu gelince daha güçlü olanı hissedersin, artık az olanı hissetmezsin bile ya, benim de daha büyük dertlerim olmadığı için o anki küçük sorun bile gözümde kocaman olabiliyor. Yani benim hep yoğun olmam lazım, kendi halime bırakılınca vaktimi saçmasapan şeyleri kafaya takarak geçiriyorum. Hani Bridget Jones'un Günlüğü 2'de, Bridget Tayland'daki hapishanedeki kadınlara "sevgilim iğrenç bi insan" diyodu, kadınlardan biri "evet benimki de öyle, beni zorla başka adamlara sattı", diğeri "beni zorla eroine alıştırıp, eroin satmaya zorladı" derken, Bridget'a döndüklerinde "ehe, benimki de hukuk resepsiyonunda yanıma oturmadı" diyordu ya; ciddi sorunları olan insanların yanında benimkiler de böyle kalıyor işte. Az önce Bridget Jones'dan alıntı yaparak, paragraf içinde baya tutarlılık sağladım.

Tabu Notları

"Çölde yaşayan hayvan"
"Kutup ayısı"
"EVET!"

"Erkeklerin sıçtığı yer"
"Pisuar"
"Oha öyle bişey yapmıyoruz, çok yanlış anlamışsınız"

"Ben nası bi insanım"
<derin sessizlik>
"Abi ya.."

"Yeşil canlı. Shrek, Hulk, Yoda, Goblin falan demeyin ama"
"???"
"Kelime 'bitki'ydi yalnız"

Rakip takım anlatırken yasaklı kelimeleri "dütlemek" için kontrol etmeye gitmişken onlara yardım edince 3 takım arkadaşımın aynı anda koşarak gelip kolumdan tutup yerime oturtması, mimiksiz anlatma geldiğinde "ayağıyla mimik yaptı!" lafı, "BEN ÇİRKEF DEĞİLİM!" atarı akılda kalan diğer komik detaylar oldu. Tabuda da önemli olan, kimin kazandığından çok bu komik diyaloglar zaten.
Ama biz kazandık, o ayrı.